Kiedy Marysia miała osiem lat, narodził się Adaś. Malec od pierwszego dnia zdobył serce ojca. Dumny nosił na ręce chłopca spowitego w płótna jak kukiełka, pokazując mu konie i krowy, przesiewając między palcami ziarna zbóż i wymieniając ich nazwy, jakby Adaś tak wcześnie mógł nauczyć się tajników rolnictwa.

Wkładam zakładkę w połowie zdania i przymykam książkę na szerokość palca. Dyskretnie ściszam muzykę i zaczynam przysłuchiwać się kłótni, która dzieje się za moimi plecami, na bliźniaczych siedzeniach pociągu miejskiego.

Katon Starszy radził, by nie dbać o słowa złych ludzi, kiedy żyjemy uczciwie, bo cnota obroni się sama. Łatwiej powiedzieć, niż zrobić, zauważył w liście do swojego brata Cyceron, człowiek w tej dziedzinie kompetentny, ponieważ był genialnym mówcą i zarazem człowiekiem czynu. Słowa zawsze zostawiają ślad.