Myślisz czasem o przedmiotach? O rzeczach? Nie odnosisz czasem wrażenia, że my jako gatunek, który z taką czcią i sumiennością otacza się rzeczami...

Rodzice rzadko pozwalają swojemu dziecku na wolność wyrażającą się w wielkoduszności. Nie chcą, by wyrosło na osobę „świętą” o podrzędnej pozycji społecznej. Za cel stawiają sobie zapewnienie mu wysokiej pozycji, którą utożsamiają ze szczęściem. „Uszczęśliwiają” dziecko umożliwiając mu dostęp do wszelkich przyjemności i zaspokajając wszelkie jego pragnienia.

Sam nie wiem, kiedy dokładnie wpadła na tę myśl, być może wzrastała w niej przez te wszystkie lata. Myśl, że na jej losie ciążą jakieś pierwotne prawa, te same, które po wprowadzeniu ciała w ruch kierują je na matematyczne tory przyczyny i skutku. Coś jak wahadło Newtona: odchylasz stalową kulkę, puszczasz ją, ta uderza w rząd identycznych kulek, ostatnia odskakuje, uderza i tak dalej.

Istnieje sześć popularnych filozofii radzących jak żyć. Zwolennicy każdej z nich uważają, że tylko oni radzą dobrze. Z tej racji nigdy nie powstanie instytucja stanowiąca odpowiednik biura podróży, która proponowałaby ludziom pełny wybór sposobów życia.

Gdybym miał wskazać jakiś moment zwrotny w moim życiu, pewnie wybór padłby na ten dzień, gdy po raz pierwszy ujrzałem siedzącego na gałęzi gołębia.