Blog

Idźcie do jakiejkolwiek biblioteki i losowo wybierzcie jedno zdanie z dowolnego tomu. Istnieje prawie stuprocentowe prawdopodobieństwo, że choć nie wiedzieć jak długo byście szukali, nie znajdziecie identycznego zdania. Szacunki na temat liczby zdań, które jest w stanie wytworzyć zwykły człowiek, zapierają dech w piersiach.

Nad ławeczkami przywierconymi do pokładu unosiła się radosna atmosfera. Raz po raz wybuchano śmiechem (nie nazbyt jednak głośnym). Nikt nie próbował brylować i zagłuszać innych. Nikt nie odwoływał się do stu tysięcy beczek zgniłej kapusty.

Było już dobrze po północy, kiedy do pokoju weszła siostra Józka. Wymownie spojrzała na zegar ścienny. Józek uśmiechnął się i bezradnie rozłożył ręce. Bez słów powiedział: „Trzeba już kończyć. Ona tutaj rządzi”.

…Przede wszystkim chciałbym zaznaczyć jak bardzo wdzięczny jestem wam... Za wszystko! Tak, za wszystko, co otrzymałem od was, w ramach tych spotkań... Przy okazji mam nadzieję, że i ja, również, mógłbym dać coś... Od siebie... Tak...

Jaskrawo pomarańczowy kocyk z polaru miał dwie zalety: mieścił się w plecaku i można go było z daleka dostrzec na plaży. Marika kilka razy dziennie zmieniała miejsce plażowania, wchodziła i wychodziła z wody, robiła dłuższe spacery i wszystkie swoje rzeczy rozkładała na pomarańczowym kocyku.