Słowa

Było już dobrze po północy, kiedy do pokoju weszła siostra Józka. Wymownie spojrzała na zegar ścienny. Józek uśmiechnął się i bezradnie rozłożył ręce. Bez słów powiedział: „Trzeba już kończyć. Ona tutaj rządzi”.

…Przede wszystkim chciałbym zaznaczyć jak bardzo wdzięczny jestem wam... Za wszystko! Tak, za wszystko, co otrzymałem od was, w ramach tych spotkań... Przy okazji mam nadzieję, że i ja, również, mógłbym dać coś... Od siebie... Tak...

Jaskrawo pomarańczowy kocyk z polaru miał dwie zalety: mieścił się w plecaku i można go było z daleka dostrzec na plaży. Marika kilka razy dziennie zmieniała miejsce plażowania, wchodziła i wychodziła z wody, robiła dłuższe spacery i wszystkie swoje rzeczy rozkładała na pomarańczowym kocyku.

Myślisz czasem o przedmiotach? O rzeczach? Nie odnosisz czasem wrażenia, że my jako gatunek, który z taką czcią i sumiennością otacza się rzeczami...

Rodzice rzadko pozwalają swojemu dziecku na wolność wyrażającą się w wielkoduszności. Nie chcą, by wyrosło na osobę „świętą” o podrzędnej pozycji społecznej. Za cel stawiają sobie zapewnienie mu wysokiej pozycji, którą utożsamiają ze szczęściem. „Uszczęśliwiają” dziecko umożliwiając mu dostęp do wszelkich przyjemności i zaspokajając wszelkie jego pragnienia.