Nie rozumiem, czemu ludzie nie mogą być dla siebie mili. Co to nas kosztuje? Nic. Ja zawsze staram się być miła, ale co to da, człowiek może sobie krwi utoczyć, a i tak tylko razy zbierze.

Nie było nic przyjemniejszego dla Piotrka niż zasypianie z ciekawą książką. Drzwi się uchyliły. Piotrek nie od razu oderwał się od książki. Jola stała w progu i nasłuchiwała, czy rodzice już śpią. Zawsze tak robiła, gdy miała coś ważnego do zakomunikowania bratu.

Platon najchętniej wyrzuciłby z miasta artystów tworzących sztukę niepokojącą ludzi. Wtedy nazywano takich artystów „poetami tragicznymi”. W „Republice” jednoznacznie stwierdził, że nie wolno wystawiać wrażliwej duszy na działanie brzydoty, a w usta Sokratesa włożył słowa wykluczające obecność artystów tragicznych w idealnym mieście.

Choć w gruncie cmentarza leżą kości, to w gruncie rzeczy cmentarz jest parkiem. Drzewa, alejki i ławki. Czasem jakaś stara rzeźba. Bluszcz. A przy tym cisza. Idealne miejsce na spacer, całkiem niezłe także na randkę, zwłaszcza z kimś, kto stroni od tłumu i (a może bo?) lubi się rozbierać w plenerze.